Το 2023 είναι ένα κρίσιμο έτος για το γερμανικό συνταξιοδοτικό σύστημα, με περισσότερα άτομα να αποχωρούν από το εργατικό δυναμικό απ’ ό,τι να εισέρχονται σε αυτό. Η τρέχουσα γερμανική ηλικία συνταξιοδότησης είναι τα 65 έτη – προς το παρόν. Πώς ακριβώς αυτή συγκρίνεται με εκείνη της υπόλοιπης ηπείρου;
Όταν υπέγραψαν τη συμφωνία συνασπισμού τους στα τέλη του 2021, τα ομοσπονδιακά κόμματα της Γερμανίας υποσχέθηκαν να μην αυξήσουν περαιτέρω την ηλικία συνταξιοδότησης, επί του παρόντος στα 65 έτη (αλλά πρόκειται να ανέλθει στα 67 έτη έως το 2031). Η κυβέρνηση αντιδρά στις εκκλήσεις των εργοδοτικών ενώσεων και των βιομηχανικών ομίλων για αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 70 έτη.
Αλλά με μια κυβερνητική επιτροπή εμπειρογνωμόνων να προειδοποιεί ότι, αν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις, οι συντάξεις θα καταβροχθίσουν το 44% του κρατικού προϋπολογισμού μέχρι το 2040, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς εξακολουθεί να προσπαθεί να αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να συνταξιοδοτηθούν νωρίς -μια επιλογή που υπάρχει στο γερμανικό σύστημα.
Ποια είναι, λοιπόν, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ευρώπη και σε άλλες δυτικές χώρες;
Η Γερμανία βρίσκεται στη μέση του ευρωπαϊκού πακέτου όσον αφορά την ηλικία συνταξιοδότησης. Τα 65 έτη και 7 μήνες είναι η τυπική ηλικία στην οποία μπορεί κάποιος στη Γερμανία να συνταξιοδοτηθεί, αλλά ορισμένα συστήματα επιτρέπουν στους ανθρώπους που συνταξιοδοτούνται εδώ να πάρουν λιγότερα χρήματα από τη σύνταξή τους σε αντάλλαγμα για την πρόωρη συνταξιοδότησή τους. Η τυπική ηλικία είναι λίγο πάνω από τον μέσο όρο των 64 ετών του ΟΟΣΑ και της ΕΕ.
Οι άνθρωποι στη Γαλλία και την Ιταλία, για παράδειγμα, μπορούν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από τους ανθρώπους στη Γερμανία, ενώ η τυπική ηλικία συνταξιοδότησης στην Ισλανδία είναι ήδη τα 67 έτη. Ακολουθεί μια επισκόπηση, σύμφωνα με τους αριθμούς του ΟΟΣΑ από το 2020:
- Γερμανία – 65,7 έτη (κανονικά), 63,7 έτη (πρόωρα).
- Αυστρία – 65 έτη για τους άνδρες (τυπική), 62 έτη για τους άνδρες (πρόωρα), 60 έτη για τις γυναίκες (και τα δύο)
- Δανία – Εξαρτάται από την ασφάλιση, 65,5 έτη στις περισσότερες περιπτώσεις
- Ισπανία – 65 έτη (κανονικά), 63 έτη (πρόωρα)
- Γαλλία – 63,5 (τυπικό), 62 πρόωρα στις περισσότερες περιπτώσεις. Μπορεί να είναι και 55 σε ορισμένες περιπτώσεις.
- Ελλάδα – 62
- Ιρλανδία – 66
- Ισλανδία – 67
- Ιταλία – 62
- Νορβηγία – 67 (κανονικό), 62 (πρόωρο, διαθέσιμο στο πλαίσιο ορισμένων προγραμμάτων)
- Κάτω Χώρες – 66 έτη και 2 μήνες
- Πολωνία – 65 για τους άνδρες και 60 για τις γυναίκες
- Ηνωμένο Βασίλειο – 66
- Σουηδία – 65 (κανονικά), 62 (πρόωρα, αν και ορισμένα συστήματα επιτρέπουν ακόμη νωρίτερη συνταξιοδότηση)
- Ελβετία – 65 έτη για τους άνδρες (τυπικό), 64 έτη για τις γυναίκες (τυπικό), 63 έτη για τους άνδρες (πρόωρο), 62 έτη για τις γυναίκες (πρόωρο) – αν και ορισμένα συστήματα επιτρέπουν τη συνταξιοδότηση τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες στα 58 έτη.
- Αυστραλία – 66
- Νέα Ζηλανδία – 65
- Καναδάς – 65
- Ηνωμένες Πολιτείες – 66 (κανονική), 62 (πρόωρη)
Ποια χώρα αυξάνει την ηλικία συνταξιοδότησης;
Η μέση ηλικία συνταξιοδότησης στην ΕΕ πρόκειται να αυξηθεί κατά περίπου δύο χρόνια, δηλαδή στα 66 έτη, έως το 2060. Οι περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ είτε αυξάνουν είτε διατηρούν τη δική τους στα 65 προς το παρόν, ενώ μόνο η Σλοβενία και το Λουξεμβούργο διατηρούν τη δική τους στο χαμηλό όριο των 62 ετών. Ειδικά η Γαλλία δέχεται πολλές αντιδράσεις για την αύξηση του ορίου ηλικίας.
Η Γερμανία και το Βέλγιο σχεδιάζουν να αυξήσουν το δικό τους όριο στα 67 χρόνια, ενώ η Πορτογαλία και η Φινλανδία θα το αυξήσουν στα 68 και οι Κάτω Χώρες στα 69. Η Εσθονία, η Ιταλία και η Δανία σχεδιάζουν να σπάσουν το φράγμα των 70 ετών, με την Εσθονία και την Ιταλία να σχεδιάζουν να αυξήσουν το όριο στα 71 έτη και τη Δανία στα 74 έτη.
Μισθός αποχώρησης
Σε γενικές γραμμές, οι εργαζόμενοι που παίρνουν σύνταξη στη Γερμανία λαμβάνουν το 48% του μισθού αποχώρησης, ο οποίος προσαρμόζεται ανάλογα με το πότε έχουν συνταξιοδοτηθεί. Όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί πρόωρα θα πάρουν λιγότερα, μέχρι το νόμιμο ελάχιστο 43%. Αντίθετα, όσοι επιλέγουν να συνταξιοδοτηθούν αργότερα θα πάρουν περισσότερα.
Αυτό είναι αρκετά λιγότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ που είναι 58 τοις εκατό. Οι άνθρωποι στην Ισπανία βγαίνουν πρώτοι παίρνοντας το 82% του μισθού που αποχωρούν. Η Γαλλία έχει επίσης ένα συγκριτικά γενναιόδωρο κρατικό συνταξιοδοτικό σύστημα, που ανέρχεται στο 74% του μισθού αποχώρησης.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τη χειρότερη επίδοση -με 28%- αν και πολλοί εκεί έχουν ιδιωτικές συντάξεις επιπλέον των κρατικών.
Οι μισθωτοί στη Γερμανία συνεισφέρουν το 9,8 τοις εκατό του μηνιαίου εισοδήματός τους στη σύνταξή τους, με τον εργοδότη να πληρώνει το άλλο μισό, δηλαδή συνολικά 18,6 τοις εκατό.
Αυτό είναι λιγότερο από το μερίδιο των εργαζομένων στη Γαλλία (11,2%) και πολύ λιγότερο από τις Κάτω Χώρες (18%).
Είναι αρκετά για να ζήσει κανείς;
Η Γερμανία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά συνταξιούχων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας στην Ευρώπη – σε ποσοστό 20%. Αυτό είναι υψηλότερο από το Ηνωμένο Βασίλειο (17%) και υπερδιπλάσιο από το ίδιο ποσοστό για τη Γαλλία (9,5%).
Με το προσδόκιμο ζωής να έχει αυξηθεί στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια, ο μέσος συνταξιούχος μπορεί να περιμένει να περάσει κατά μέσο όρο 20 χρόνια στη σύνταξη.
thelocal.de
