Παρά τη βαθιά εμπειρία της ηπείρου στον τομέα και τα προηγμένα σιδηροδρομικά δίκτυα, προς το παρόν μόνον περίπου το 7 % των επιβατών και το 11 % των εμπορευμάτων ταξιδεύουν με σιδηρόδρομο.
Αυτό μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι ο σιδηρόδρομος στην Ευρώπη είναι κάτι περισσότερο από ένα συνονθύλευμα διαφορετικών εθνικών συστημάτων που απέχει πολύ από μια ολοκληρωμένη στρατηγική για ολόκληρη την Ευρώπη, σύμφωνα με έκθεση της περιβαλλοντικού think tank ονόματι Germanwatch. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα διασυνοριακά ταξίδια με τρένο μπορεί να είναι για πολλούς μια ακριβή, αναξιόπιστη και ενοχλητική εναλλακτική λύση έναντι των πτήσεων.
Για παράδειγμα, προς το παρόν δεν υπάρχουν απευθείας σιδηροδρομικές υπηρεσίες που να συνδέουν το Βερολίνο και άλλες μεγάλες πρωτεύουσες όπως το Παρίσι, οι Βρυξέλλες ή η Κοπεγχάγη. Επιπλέον, σε αντίθεση με τον τομέα των αερομεταφορών, τα δικαιώματα των επιβατών σιδηροδρόμων στην Ευρωπαϊκής Ένωσης αφήνουν τους διεθνείς ταξιδιώτες υπεύθυνους για χαμένες συνδέσεις και ακυρώσεις εάν πρέπει να κλείσουν εισιτήρια με πολλούς αερομεταφορείς.
Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι μετά την COVID-19 οι προτεραιότητες αλλάζουν και υπάρχει πραγματική διάθεση και πολιτική δυναμική να μεταβληθεί η τωρινή κατάσταση. Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία Shift2Rail (συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) στοχεύει στη δημιουργία ενός Ενιαίου Ευρωπαϊκού Σιδηροδρόμου (Single European Railway Area). Πρόκειται για μια ιδέα που έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει την απρόσκοπτη διασυνοριακή κινητικότητα στην ήπειρο και να απλοποιεί το δίκτυο για τους σιδηροδρομικούς φορείς.
Πέρα από τον SERA, η Shift2rail αντλεί χρηματοδότηση περίπου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για να βοηθήσει την καινοτομία προς τρεις συγκεκριμένους στόχους: μείωση του κόστους κύκλου ζωής του σιδηροδρομικού συστήματος, διπλασιασμό της υπάρχουσας χωρητικότητας και μείωση των καθυστερήσεων στο δίκτυο.
Πηγή: tvxs.gr
