Η παραβίαση του θαλάσσιου χώρου ευρωπαϊκής χώρας από την Τουρκία είναι “απολύτως απαράδεκτη” επισήμανε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν σε ομιλία του στο Παρίσι, παρουσία του Γερμανού υπουργού εξωτερικών Χάικο Μάας…
“Η Ευρώπη βρίσκεται σε σταυροδρόμι, σε έναν ολοένα και σκληρότερο κόσμο που ανασυντίθεται, υπό την επήρεια ξεκάθαρων παιχνιδιών εξουσίας και συστηματικής διάλυσης των πολυμερών πλαισίων.
Η Ευρώπη οφείλει επιτέλους να αφήσει πίσω της την εποχή της αθωότητας και της αφέλειας και να διαμορφώσει το δικό της πεπρωμένο. Ειδάλλως, άλλες δυνάμεις θα το διαμορφώσουν αντ’ αυτής.”
“Είναι η μεγάλη αποκάλυψη του 2020. Το έτος αυτό διέλυσε ορισμένες ψευδαισθήσεις: Είμαστε πλέον αναγκασμένοι να δράσουμε. Τούτη η συνειδητοποίηση είτε έχει ήδη γίνει είτε λαμβάνει χώρα τώρα. Όλοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να συμμετάσχουν σε ένα φιλόδοξο σχέδιο.”
“Όταν ένας από εμάς βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πολιτική τετελεσμένου γεγονότος, μια πολιτική επιθετική και αδικαιολόγητη, οφείλουμε να απαντήσουμε συλλογικά, διότι πρόκειται για μια απειλή ενάντια στην κυριαρχία και στα συμφέροντα της Ένωσης” επισήμανε αναφερόμενος στην ανατολική Μεσόγειο και την Τουρκία, “που παραβιάζει το θαλάσσιο χώρο κράτους- μέλους της ΕΕ”.
Την ίδια μέρα το Υπουργείο Άμυνας της Γαλλίας διέρρευσε στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης πως το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντεγκόλ αναμένεται να καταπλεύσει άμεσα στην Ανατολική Μεσόγειο, συνοδευόμενο από άγνωστο αριθμό πλοίων και υποβρυχίων του γαλλικού πολεμικού ναυτικού…
Οι δηλώσεις του Γάλλου Υπουργού των εξωτερικών και οι πληροφορίες που διέρρευσε το υπουργείο Άμυνας έλαβαν χώρα μια μέρα μετά το ντελίριο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος βρίσκεται υπό πίεση και φαίνεται να αντιδρά σπασμωδικά.
“Αποδέχονται οι Έλληνες αυτό που θα τους συμβεί λόγω των φιλόδοξων και ανίκανων ηγετών τους;”.
Σύμφωνα μάλιστα με όσα αναφέρει η Hurriyet, ο Τούρκος πρόεδρος μιλώντας σε τελετή απονομής διπλωμάτων σε πτυχιούχους στρατιωτικής σχολής, απηύθυνε την ίδια ερώτηση και στον γαλλικό λαό, λέγοντας: “Γνωρίζει ο Γάλλος ότι θα πληρώσει λόγω των φιλόδοξων και ανίκανων ηγετών του;”.
Στο ίδιο μήκος κύματος και με τις πρωινές του δηλώσεις ο Τ. Ερντογάν είπε ότι η Τουρκία είναι διατεθειμένη να εκπληρώσει τον στόχο της, λέγοντας “είμαστε αποφασισμένοι να πληρώσουμε οποιοδήποτε τίμημα”.
Αν ισχύει αυτό που υποστηρίζουν οι διπλωμάτες που ασχολούνται με την Τουρκία, πως δηλαδή η Τουρκία προαναγγέλλει τις κινήσεις της, τότε μάλλον έχουν βάση οι εκτιμήσεις πως είναι θέμα χρόνου να επιχειρηθεί αυτό που έγινε νότια από το Καστελόριζο και νοτίως της Κρήτης.
Η Γαλλία εν προκειμένω φαίνεται να λειτουργεί ως στρατιωτικός βραχίονας της Ε.Ε. Παρά το γεγονός πως η Γερμανία εμφανίζεται να διαφοροποιείται τηρώντας ίσες αποστάσεις ο “γαλλογερμανικός” άξονας στα κρίσιμα σημεία έχει ενιαία στάση.
Όσο ο “γαλλογερμανικός άξονας” εμφανίζεται αρραγής η Γερμανία είναι προσηλωμένη στην Ε.Ε. και αυτό σημαίνει πως βλέπει την παρουσία της στην επόμενη μέρα μέσω μιας ισχυρής Ευρώπης η οποία θα στέκεται ενιαία απέναντι σε αναδυόμενα ισχυρά μπλοκ δυνάμεων όπως της Κίνας και της Ινδίας.
Η Ε.Ε. δεν θα έχει καμία αξιοπιστία και κανένα μέλλον αν αφήσει κάποιο μέλος της στο έλεος μιας ξένης ισχυρότερης δύναμης. Υπό την έννοια αυτή, η υπεράσπιση των ελληνικών συνόρων και συμφερόντων συνιστά στοιχεία που συνδέονται με τα συμφέροντα όλων των χωρών της Ε.Ε. και κατά συνέπεια και της Γερμανίας. Οι δεσμοί της Γερμανίας με την Ε.Ε. είναι ισχυρότεροι από αυτούς με την Τουρκία.
Η Δύση και ειδικά η Ε.Ε. χρειάζονται την Τουρκία ως μοχλό ανάσχεσης της ρωσικής καθόδου στη Μεσόγειο και τοποτηρητή των δυτικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο. Η “κεμαλική” Τουρκία εξυπηρετούσε ικανοποιητικά αυτόν τον ρόλο.
Μια Τουρκία ηγέτης του σουνιτικού ισλάμ που επιθυμεί να συνδιαλέγεται επί ίσοις όροις με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Δύσης.
Η Ε.Ε. χρειάζεται ακόμη την Τουρκία σαν ζώνη μεταφοράς της οχληρής, ρυπογόνου χαμηλότερης απόδοσης παραγωγής.
Τα “νεοθωμανικά” σχέδια του Ερντογάν ανατρέπουν αυτούς τους σχεδιασμούς. Όταν η οθωμανική αυτοκρατορία αποτέλεσε εμπόδιο στα σχέδια της Δύσης, η τελευταία την διαμέλισε και την συνέτριψε. Το αποτελέσματα της συντριβής ήταν η σύγχρονη Τουρκία, η Ελλάδα, τα βαλκανικά και αραβικά έθνη.
Το 1920 η Ελλάδα είχε πληθυσμό λίγο μικρότερο από 10 εκατ. και η Τουρκία λίγο μεγαλύτερο. Το 2020 η Τουρκία έχει πληθυσμό πάνω από 80 εκατ. και είναι αυτό που δημιουργεί τις φιλοδοξίες οθωμανικής αναγέννησης.
Αργά ή γρήγορα η Ευρώπη θα έρθει σε σύγκρουση με τις τουρκικές φιλοδοξίες. Όπως έγινε πολλές φορές τους δυο τελευταίους αιώνες η Ελλάδα αποτέλεσε έναν ισχυρό μοχλό ανάσχεσης της Τουρκίας και εξασφάλισης των δυτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.
Η κυριαρχία των δυτικών δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία) στη Μεσόγειο κατά το παρελθόν και ο ανταγωνισμός τους με τη Γερμανία που αναζητούσε πρόσβαση στις πηγές των πρώτων υλών, ώθησαν την τελευταία σε μια στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία.
Η Γερμανία της Ε.Ε. δεν είναι αποκλεισμένη από τη Μεσόγειο, την Αφρική ή τον Ατλαντικό. Τούτο αλλάζει τους στρατηγικούς προσανατολισμούς της. Σήμερα η Γερμανία παρουσιάζει σημαντική ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία και αυτό είναι πιο ανησυχητικό από τη σχέση της με την Τουρκία.
Πριν από μια δεκαετία η ελληνική χρεοκοπία λειτούργησε σαν αιτία για την περαιτέρω οικονομική και τραπεζική ενοποίηση της Ε.Ε. Σήμερα η κρίση στα ελληνικά σύνορα φαίνεται πως λειτουργεί σαν αιτία για την πολιτική και αμυντική ενοποίηση της Ε.Ε.
Η Ελλάδα παρά το μικρό της μέγεθος μοιάζει να έχει καταλυτική επιρροή σε μεγαλύτερου μεγέθους εξελίξεις.
2) Θα έχουν όλοι ξανά μια ευκαιρία;
Κύριε Στούπα,
Παρ’ όλο που οι αμερικανικοί χρηματιστηριακοί δείκτες έχουν ανέβει σε ιστορικά υψηλά τις τελευταίες μέρες, οι πετρελαϊκές μετοχές δεν έχουν ακολουθήσει αυτό το ράλι. Για την ακρίβεια το ακολούθησαν μέχρι τις αρχές Ιουνίου αλλά από τότε έχουν χάσει περίπου το 1/3 της αξίας τους, σε λιγότερο από 3 μήνες. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα υψηλά του Ιουνίου των πετρελαϊκών ήταν 20%-30% χαμηλότερα από τα επίπεδά τους πριν την έναρξη της πανδημίας.
Η ερώτησή μου είναι πόσο πιθανό θεωρείτε να ανακάμψουν οι μετοχές αυτές προς τα πρόσφατα υψηλά τους (του Ιουνίου, όχι πριν την πανδημία) στα επόμενα 1-2 χρόνια.
Θυμάμαι πολύ συχνά το ρητό σας, ότι στο χρηματιστήριο όλοι (και οι αγοραστές και οι πωλητές) κάποια στιγμή δικαιώνονται, αρκεί να έχουν την υπομονή για να δώσουν στο χρηματιστήριο αρκετό χρόνο να κάνει τους κύκλους του. Με αυτό το σκεπτικό, ακόμη κι αν ο ιός καθηλώσει τη ζήτηση του πετρελαίου για πολλά χρόνια (που δεν το πιστεύω), είμαι σχεδόν σίγουρος ότι κάποια στιγμή τους επόμενους 12-24 μήνες θα βγουν αισιόδοξα νέα που θα ανεβάσουν τις μετοχές του κλάδου, έστω και προσωρινά.
Με εκτίμηση
Αριστοφάνης Παπαδάτος πηγή: capital.gr
Απάντηση: Σε βάθος 2-3 ετών το θεωρώ πολύ πιθανό, όπως και το να δούμε πρώτα ακόμη χαμηλότερες τιμές… Αν υπάρξει κάποια κρίση στον Κόλπο μπορεί και νωρίτερα…
