«Δεν υπάρχει χειρότερη εξέλιξη από τον εφησυχασμό, όταν ο κίνδυνος είναι ακόμη εδώ»
«Θα με ανησυχούσε περισσότερο το να μην ανησυχούμε. Δεν υπάρχει χειρότερη εξέλιξη από τον εφησυχασμό, όταν ο κίνδυνος είναι ακόμη εδώ, όταν είναι και παγκόσμιος και υψηλός και αφορά στην υγεία μας», τονίζει ο υπουργός Υγείας, Β. Κικίλιας, σε συνέντευξη του στην κυριακάτικη REAL NEWS.
Να σας θυμίσω ότι το κλειδί της επιτυχίας μας στην προηγούμενη φάση ήταν η εγρήγορση με τα έγκαιρα μέτρα και η ομόθυμη σοβαρή συμμόρφωση όλων μας, συνεχίζει και προσθέτει: «Το έχω πει και το επαναλαμβάνω: Η στάση μας απέναντι στον κορωνοϊό θα καθορίσει και τη στάση του κορωνοϊού απέναντι μας.
Είναι στο χέρι μας να μην υπάρξει δεύτερο κύμα. Επιδημιολογικά, δεν είμαστε σε δυσμενέστερη θέση από ό,τι στο ξέσπασμα του πρώτου κύματος. Η μεγάλη και επικίνδυνη, όπως εκτιμώ, διαφορά, είναι ότι πολλοί από εμάς – οι νεότεροι ηλικιακά, όσοι γενικά παίρνουν αψήφιστα θέματα υγείας, όσοι “ξεσκάνε” μετά από το δύσκολο lockdown – δεν προστατεύονται, δεν τηρούν τους απλούς κανόνες προφύλαξης: μάσκα – ιδιαίτερα σε κλειστούς χώρους και μέσα μαζικής μεταφοράς – συχνό πλύσιμο χεριών και αντισηπτικό, τήρηση των αποστάσεων».
Ο υπουργός Υγείας τονίζει ότι μπορούμε να απολαύσουμε τη ζωή, τις διακοπές μας, το καλοκαίρι μας, αλλά με ασφάλεια και καταλήγει: «Τα πανηγύρια απαγορεύτηκαν επειδή η φύση της εκδήλωσης είναι τέτοια που οι αποστάσεις δεν γίνεται να τηρηθούν και φυσικά ο αριθμός των ανθρώπων που διασκεδάζουν εκεί είναι τεράστιος. Δεν είναι καθόλου δύσκολο, όμως, να ακούς μουσική, να πίνεις το ποτό σου ή να χορεύεις σ’ ένα μπαρ, αλλά να μην στριμώχνεται ο ένας πάνω στον άλλον. Δηλαδή αν είσαι 1,5 μέτρο μακριά από τη διπλανή παρέα, δεν διασκεδάζεις; Αν χορεύουν τα παιδιά σε μια παραλία πρέπει να στριμωχτούν αντί να απλωθούν; Και να πω κάτι ακόμη: Νιώθουν οι νέοι, οι κάτω των 45 ότι είναι άτρωτοι, ότι και να κολλήσουν τον ιό δεν θα νοσήσουν σοβαρά. Πρώτον, αυτό δεν ισχύει για όλους, όπως μάθαμε δυστυχώς με τον πιο σκληρό τρόπο, οπότε να ξέρουν ότι παίζουν ρώσικη ρουλέτα και, δεύτερον, να θυμούνται συνεχώς ότι έχουν γονείς ή παππούδες τους οποίους εκθέτουν σε θανάσιμο κίνδυνο».