Ο Λίντνερ στο Υπουργείο Οικονομικών με την σταθερή του άρνηση για αμοιβαιοποίηση των χρεών και την εμμονή του στο Σύμφωνο Σταθερότητας θα αποτελέσει ένα πρόβλημα για τη χώρα μας αλλά και συνολικά για τις χώρες του Νότου που προσπαθούν να ανακάμψουν από την πανδημία.
Η συγκρότηση της νέας Γερμανικής Κυβέρνησης με τα κόμματα των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων και των Ελεύθερων Δημοκρατών, παρουσιάζεται ως μια πνοή αλλαγής σε ένα πολιτικό σύστημα που είχε εξελιχθεί σε αρτηριοσκληρωτικό και άκαμπτο.
Στις 24 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε η νέα Κυβέρνηση, η οποία μετά από 16 χρόνια έχει στην ηγεσία της έναν Σοσιαλδημοκράτη, τον Όλαφ Σόλτς. Το κρίσιμο Υπουργείο των Οικονομικών πηγαίνει στον ηγέτη των Ελεύθερων Δημοκρατών ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών και Οικονομίας και Κλιματικής Αλλαγής στους Πράσινους , μεταξύ άλλων.
Το ερώτημα είναι τι σημαίνει αυτό για την Ευρώπη , τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα.
Για την Ευρώπη τα κρίσιμα ζητήματα είναι αυτά της οικονομίας και το μέλλον του Συμφώνου Σταθερότητας, της ασφάλειας, της μετανάστευσης και της κλιματικής αλλαγής. Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Το σίγουρο είναι ότι η Κυβέρνηση της Α. Μέρκελ, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια απέφυγε να δώσει σαφείς απαντήσεις στα μεγάλα ζητήματα.
Η αμφισημία της Κυβέρνησης Μέρκελ απέναντι στην Ρωσία, για παράδειγμα, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι Πράσινοι έχουν ανοιχτά ταχθεί κατά του Nord Stream 2 που μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής , έχοντας απόλυτα συναίσθηση του τρόπου με τον οποίο η Ρωσία χρησιμοποιεί την ενέργεια στο γεωπολιτικό της παιχνίδι με την Ευρώπη. Ενδιαφέρον πάντως έχει ότι ο νέος Καγκελάριος ο Όλαφ Σόλτς έχει ταχθεί υπέρ του αγωγού..Που θα οδηγήσει αυτή η διαμετρικά αντίθετη προσέγγιση, μέλλει να φανεί.
Επίσης, η στάση των Πρασίνων απέναντι την Κίνα για την οποία δεν δείχνουν να έχουν ψευδαισθήσεις, θα επηρεάσει την έως τώρα χαλαρή στάση στο ζήτημα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή. Η διπλή γλώσσα του παρελθόντος μάλλον θα εκλείψει.
Αλλά και στο θέμα της ασφάλειας η Γερμανία πρέπει να πάρει δυναμικές πρωτοβουλίες και να πάψει να αναθέτει εξολοκλήρου της ασφάλεια της στο ΝΑΤΟ, αρνούμενη να αυξήσει τις δαπάνες για την άμυνα. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Γερμανικός πασιφισμός εξασφάλισε την ασφάλεια και σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, αφήνοντας οριστικά πίσω τα φαντάσματα του παρελθόντος. Όμως αν το αίτημα είναι η Ευρώπη να εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο παίκτη, η Γερμανία, ατμομηχανή της Ένωσης μαζί με τη Γαλλία, δεν μπορεί να είναι απούσα από τον τομέα άμυνας και ασφάλειας.
Ιδιαίτερα μεγάλες προβλέπεται να είναι οι αλλαγές στο χώρο της ενέργειας: το Υπερυπουργείο για την κλιματική αλλαγή, την ενέργεια και την οικονομία που έλαβαν οι Πράσινοι θα καθορίσει την πολιτική της Γερμανίας με ένα πιο ολοκληρωμένο τρόπο από ότι στο παρελθόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο στόχος είναι, έως το 2030 οι ανανεώσιμες πηγές να φτάσουν το 80% της παροχής ενέργειας.
Ριζικά βήματα προβλέπεται παράλληλα να γίνουν στη ψηφιοποίηση, όπου η χώρα έχει μείνει αρκετά πίσω τα τελευταία χρόνια, στην νομιμοποίηση της κάνναβης για λόγους αναψυχής, ενώ αυξάνεται ο ωριαίος μισθός στα 12 ευρώ. Παράλληλα η συμφωνία συνεργασίας των τριών κομμάτων περιέχει σημαντικά σημεία για την ΕΕ , αναφέροντας ακόμη και την ανάγκη να μεταβούμε σε ένα «Ομοσπονδιακό Ευρωπαϊκό κράτος», με περισσότερα θέματα να αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία . Πάντως κανένα κόμμα δεν φαίνεται να ήθελε να αναλάβει το Υπουργείο Υγείας σε μια στιγμή που η πανδημία φαίνεται ανεξέλεγκτη. Τελικά, ο κλήρος έπεσε στο SPD, που θα ανακοινώσει τον Υπουργό ως τις αρχές Δεκεμβρίου.
Για την Ελλάδα τα νέα είναι και καλά και κακά. Οι Πράσινοι στο Υπουργείο Εξωτερικών, σηματοδοτούν μια αυστηρή στάση απέναντι στην Τουρκία, αυστηρότερη από την κυβέρνηση Μέρκελ. Όμως, ο Λίντνερ στο Υπουργείο Οικονομικών με την σταθερή του άρνηση για αμοιβαιοποίηση των χρεών και την εμμονή του στο Σύμφωνο Σταθερότητας θα αποτελέσει ένα πρόβλημα για τη χώρα μας αλλά και συνολικά για τις χώρες του Νότου που προσπαθούν να ανακάμψουν από την πανδημία.
Σε κάθε περίπτωση, ένας αέρας ανανέωσης πνέει στη Γερμανία. Κάτι που το είχε ανάγκη η χώρα αλλά το είχε ανάγκη και η Ευρώπη στο σύνολο της. Αλλά ακλόνητες μένουν και αντιλήψεις από τα παλιά, όπως η οικονομική και νομισματική πολιτική. Μένει να δούμε πως οι τόσο διαφορετικές απόψεις των συμμετεχόντων στο συνασπισμό θα μπορέσουν να συνδυαστούν, σε μια κυβέρνηση που αποτελεί «γάμο συμφέροντος» και συνδυάζει έναν αέρα ανανέωσης αλλά και déjà vu.
ieidiseis.gr
