Η επικράτηση του μετριοπαθούς Άρμιν Λάσετ στην ηγεσία της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας αφήνει ανοιχτά όλα τα σενάρια για την καγκελαρία
Σε πρώτη ανάγνωση η εκλογή του Άρμιν Λάσετ στην προεδρία του γερμανικού χριστιανοδημοκρατικού κόμματος ήταν μια καλή είδηση. Κυρίως διά της εις άτοπον απαγωγής, αφού, εάν έχανε το συνέδριο ο πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, θα κέρδιζε στη θέση του ο Φρίντριχ Μερτς, ο πάλαι ποτέ επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της CDU, ένα μείγμα αλαζόνα, αμετανόητου νεοφιλελεύθερου και όψιμου ακροδεξιού.
Και θα είχε αρκετές πιθανότητες να είναι ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας, με δεδομένο ότι οι ομοσπονδιακές εκλογές θα γίνουν τον Σεπτέμβριο και σε όλες τις δημοσκοπήσεις η CDU προηγείται σταθερά -με δεύτερους τους Πράσινους και τρίτους και καταϊδρωμένους τους Σοσιαλδημοκράτες.
Όμως ο Μερτς, εκλεκτός και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τελικά έχασε και το πιθανότερο είναι ότι θα επιστρέψει στην… ελεύθερη οικονομία, όπου μεγαλουργούσε τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως ως μεγαλοστέλεχος του εποπτικού συμβουλίου της BlackRock, της επενδυτικής εταιρείας που κάνει κουμάντο στις μισές εισηγμένες του πλανήτη.
Οι φανατικοί οπαδοί του στο κόμμα έχουν απογοητευτεί βαθύτατα, καθώς ο εκλεκτός τους, που είχε δεσμευτεί να τελειώνει με την… αριστερίζουσα κληρονομιά της Άνγκελα Μέρκελ, έχασε για δεύτερη φορά μέσα σε δυο χρόνια την ψηφοφορία για την προεδρία -και τις δυο από τα τσικό της Μέρκελ. Πρώτα από την Άνεγκρετ Κραμπ – Κάρενμπαουερ, η οποία όμως δεν άντεξε τα συντροφικά μαχαιρώματα. Και το προηγούμενο Σάββατο από τον Λάσετ, ο οποίος υπογράμμισε ότι θα συνεχίσει την πορεία της Μέρκελ, αλλά και, ως άλλος Μπάιντεν, πως στόχος του είναι να ενώσει.
Εν προκειμένω το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, διχασμένο ανάμεσα στους πραγματιστές οπαδούς της Μέρκελ και στους νοσταλγούς της συντηρητικής “καθαρότητας”.
Το χρίσμα
Η εκλογή του Λάσετ αφήνει για την CDU όλα τα σενάρια ανοιχτά. Και το ενδεχόμενο να διεκδικήσει αυτός το χρίσμα για την καγκελαρία αργότερα την άνοιξη, αλλά και την πιθανότητα να αφήσει το προβάδισμα στον πιο… χαρισματικό πρόεδρο των αδελφών Χριστιανοκοινωνιστών και πρωθυπουργό της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ.
Καθώς τα στελέχη των δύο χριστιανικών κομμάτων θα κάνουν το παν για να παραμείνουν και μετά το τέλος της εποχής Μέρκελ στην εξουσία, θα επιλέξουν εκείνον τον υποψήφιο καγκελάριο που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να τους τη διασφαλίσει. Κι εδώ τα προγνωστικά δεν είναι και τόσο άσχημα για τον… βολικό Λάσετ, ο οποίος θα μπορούσε να κυβερνήσει και με τους Φιλελεύθερους της FDP, εάν υπάρχουν ακόμη μετά τις εκλογές, και με τους Πράσινους και βεβαίως με τους Σοσιαλδημοκράτες, εάν συνεχίσουν να σέρνονται πίσω από τον καταστροφικό γι’ αυτούς μεγάλο συνασπισμό.
Μόνο απέναντι σε μία πολιτική δύναμη είναι ξεκάθαρα απέναντι ο Λάσετ, στην ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία. Ουδέποτε φλέρταρε με την αντιπροσφυγική ατζέντα της, ουδέποτε προσπάθησε να χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων της -και αυτό του βγήκε σε καλό στη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, όπου η AfD έφερε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά της.
Η αλήθεια είναι ότι και ο Ζέντερ αντιλήφθηκε πόσο προβληματική ήταν για το κόμμα του η ακροδεξιά στροφή, γι’ αυτό και είδε το φως το αληθινό, τράβηξε μια σαφή γραμμή διαχωρισμού με την AfD -και έτσι ενίσχυσε αφενός τα ποσοστά του κόμματός του, αφετέρου το ηγετικό και συναινετικό προφίλ του και εκτός Βαυαρίας. Οπότε, εάν τελικά πάρει αυτός το χρίσμα, πάλι είναι εφικτή μια μετεκλογική συνεργασία μεταξύ CDU / CSU και Πράσινων.
Ο γρίφος της πανδημίας
Πάντως, με την πανδημία εν εξελίξει, πολλά μπορεί να αλλάξουν μέχρι το φθινόπωρο. Ο Λάσετ, ως πρωθυπουργός του πολυπληθέστερου γερμανικού κρατιδίου -με πληθυσμό σχεδόν δυο Ελλάδες-, ήταν από την αρχή υπέρ ενός πιο χαλαρού λοκντάουν απ’ ό,τι ο αυστηρός Ζέντερ στη Βαυαρία. Στο πρώτο κύμα του κορωνοϊού η Βαυαρία τα πήγε καλύτερα -με τον Ζέντερ να εισπράττει τους σχετικούς επαίνους.
Στο δεύτερο κύμα όμως μάλλον η Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία τα πάει καλύτερα και ο Λάσετ δεν βρίσκεται πια στο στόχαστρο για τη χαλαρότητά του. Άλλωστε την αυστηρότητα την έχει πάρει τώρα πάνω της η Μέρκελ, που δεν έχει πια τίποτε να χάσει ή να κερδίσει πέρα από την υστεροφημία της. Στις 26 Σεπτεμβρίου η Μέρκελ θα πάει σπίτι της, ίσως για να μαγειρεύει την αγαπημένη της πατατόσουπα. Πιθανώς μόνο τις πρώτες μέρες…
Πηγή: avgi.gr
