Γράφει ο
Σπύρος Λίτινας
Δικηγόρος Παρ ‘ Αρείω Πάγω , LLM στο διεθνές εμπορικό δίκαιο .
Μερικές χρήσιμες και απλές διαπιστώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία . Οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές απέτυχαν να ψυχογραφήσουν τον Πούτιν . Θεωρούσαν ότι θα μείνει απλώς στην αναγνώριση της αυτονομίας των δύο περιοχών στην οποία προχώρησε . Έτσι , έπεσαν έξω παταγωδώς με εξαίρεση τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες .
1. Η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη . Ο πλανήτης εξέρχεται από την κρίση της πανδημίας και εισέρχεται σε μία νέα μεγάλη ανεξέλεγκτη γεωπολιτική και ενεργειακή κρίση . Η ευρωπαϊκή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο θα οδηγήσει σε άλλες ακριβότερες ενδεχομένως εναλλακτικές λύσεις με αμερικανικό προσανατολισμό για τις οποίες πολλές χώρες όπως και η δικιά μας είχαν ξεκινήσει να κάνουν τα κουμάντα τους . Συνεπώς , δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της κρίσης είναι οι Αμερικάνοι και ότι η κρίση αυτή τελικά ίσως να μην ήταν τόσο αναπάντεχη .
2. Σε ό,τι αφορά το ελληνικό εσωτερικό πολιτικό σκηνικό εντύπωση προκαλεί ότι ενώ τονίζεται η σημασία της χώρας ως διαμετακομιστικού κόμβου για το φυσικό αέριο και η γεωπολιτική σημασία της Αλεξανδρούπολης μεταξύ άλλων για το σκοπό αυτό , απουσιάζει εντελώς από την ρητορική η ανάγκη εκμετάλλευσης των ελληνικών υδρογονανθράκων . Ίσως αυτό να συμβαίνει διότι κάτι τέτοιο εξυπηρετεί τις εισαγωγές φυσικού αερίου από το εξωτερικό αλλά και ντόπια επιχειρηματικά συμφέροντα που εξυπηρετούνται από κάτι τέτοιο για άλλη μια φορά εις βλάβην των συμφερόντων του Ελληνικού λαού προβάλλοντας εκτενώς ως «άλλοθι» την « φιλική » προς το περιβάλλον πράσινη ανάπτυξη .
3. Αν κάτι κατέδειξε αυτή η κρίση είναι πόσο εξαρτημένος είναι ο πλανήτης από το φυσικό αέριο και ειδικότερα η Ευρώπη με προεξάρχουσα μεταξύ άλλων την Γερμανία . Σε σειρά άρθρων μου στο militaire για την πράσινη ανάπτυξη έχω υποστηρίξει με επιχειρήματα ότι αναγκαστικά θα πορευτούμε με το φυσικό αέριο σχεδόν όλο τον 21ο αιώνα . Το θέμα είναι τι κουμάντα κάνουμε εμείς ως χώρα σε αυτήν την κατεύθυνση προς όφελος του Ελληνικού λαού και της βιωσιμότητάς μας ως κράτους σε βάθος χρόνου . Πού θα ήμασταν σήμερα αν είχαμε επιδείξει σοβαρότητα και πολιτική βούληση στην κατεύθυνση της εκμετάλλευσης ελληνικών υδρογονανθράκων;
4. Το κολοσσιαίο πρόγραμμα 100δις επανεξοπλισμού της Γερμανίας πρέπει να μας ανησυχήσει μακροπρόθεσμα . Θα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο αν ο μιλιταρισμός της Γερμανίας αποκτήσει εκτός από πολιτικά χαρακτηριστικά και εγγενώς στρατιωτικά . Αυτό , θα συμβεί διότι ο πολιτικός μιλιταριστικός λόγος θα αποκτήσει μεγαλύτερο ειδικό βάρος από μία χώρα με εξαιρετικά βεβαρημένο παρελθόν της οποίας τα γεωπολιτικά συμφέροντα έρχονται σε σύγκρουση με την δικής μας ενώ αντιθέτως ταυτίζονται με την γείτονα Τουρκία με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για εμάς .
5. Αν κάτι ακόμα κατέδειξε αυτή η κρίση είναι ότι το διεθνές δίκαιο πάει περίπατο μπροστά στην στρατιωτική ισχύ . Αμυντικές συμφωνίες όπως αυτή με τα Εμιράτα και την Γαλλία είναι εξαιρετικά χρήσιμες και επωφελείς , όμως , όπως έχω ξαναγράψει τις ντουφεκιές σε περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας σε ό,τι αφορά τη γείτονα Τουρκία ,η οποία το παίζει σε δύο ταμπλό πολύ απλά γιατί μπορεί και έχει αναβαθμιστεί γεωπολιτικά από αυτήν την κρίση , εμείς θα πρέπει να τις ρίξουμε .
6. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να διδαχθούμε από την κρίση αυτή και να είμαστε προετοιμασμένοι και για παγκόσμιες αναθεωρητικές τάσεις αλλά και για περιφερειακές κάνοντας τα κουμάντα μας ενεργειακά –πολιτικοδιπλωματικά και στρατιωτικά . Άραγε οι Patriot που πήγαν στη Σαουδική Αραβία ήταν καλή επιλογή; Η αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία ήταν καλή επιλογή; Δεσμευόμαστε μεν από τη συμμετοχή μας σε διεθνείς οργανισμούς , όμως , μήπως μερικές φορές εμφανιζόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως;
7. Τέλος και στο πλαίσιο όλων όσων αναφέρθηκαν ισχύει το δόγμα πάνω από όλα η Ελλάδα , διαχρονικά αλλά και τώρα; Και πώς υλοποιείται αυτό θωρακίζοντας την χώρα σε όλα τα επίπεδα; Με δουλοπρέπεια ή ρεαλισμό εξασφαλίζοντας ανταλλάγματα για την χώρα; Όταν όλοι κάνουν τα παζάρια τους μήπως θα έπρεπε κι εμείς να παζαρέψουμε όχι εκβιάζοντας αλλά παίρνοντας αυτό που μας αναλογεί βάση της γεωπολιτικής μας θέσης αλλά και της συνέπειας μας ως συμμάχου όλα αυτά τα χρόνια; Όπως και να έχουν τα πράγματα και αυτή η κρίση κατέδειξε ότι εχέγγυο σταθερότητας στο σύγχρονο κόσμο εξακολουθεί να παραμένει η στρατιωτικής ισχύς με το διεθνές δίκαιο να γίνεται κουρελόχαρτο μπροστά σε αυτήν . Ας το καταλάβουμε εγκαίρως πριν να είναι αργά .
militaire.gr
