Σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του κύματος ακρίβειας και των πληθωριστικών πιέσεων, η γερμανική κυβέρνηση εισήγαγε ένα σιδηροδρομικό εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών με κόστος μόλις εννέα ευρώ. Οι πολίτες, όπως η συνταξιούχος Μπάρμπελ Χελ, είναι ενθουσιασμένοι από την επιδότηση. «Πιστεύω ότι βοηθάει πολύ. Δίνει στον κόσμο την ευκαιρία να κινηθεί μακριά από την εστία του. Ποιος μπορεί να ταξιδέψει διαφορετικά, με τις τιμές που έφθασε η βενζίνη;», λέει.
Από την άλλη, όσοι χρησιμοποιούν περισσότερο το μέσο και βρίσκονται συχνά αντιμέτωποι με συνωστισμό στους συρμούς, αλλά και με καθυστερήσεις, ανέμεναν τα χειρότερα. Αν και το μέτρο κατάφερε να κάνει πιο οικονομικά τα σιδηροδρομικά ταξίδια, επιστρέφοντας εκατομμύρια ευρώ στις τσέπες εκείνων που χρησιμοποιούν τρένα για να μετακινηθούν, υπήρχε ο φόβος κατάρρευσης ενός συστήματος που ήδη βρίσκεται στα όριά του. Πολλές εφημερίδες, ακόμη και πριν ξεκινήσει η διάθεση των φθηνών εισιτηρίων, με πηχυαίους τίτλους προειδοποιούσαν για το επερχόμενο χάος. Ωστόσο, οι ανησυχίες τους δεν επαληθεύθηκαν: δέκα εβδομάδες από την έναρξη της επιδότησης, τα αποτελέσματα του πειράματος είναι ευχάριστα και ενθαρρυντικά.
Αν και το 25% του γερμανικού πληθυσμού φρόντισε να αποκτήσει μέσα στον πρώτο μήνα τα φθηνά εισιτήρια, δεν υπήρξε ιδιαίτερη αύξηση του αριθμού επιβατών στις αμαξοστοιχίες. Και βέβαια, το μέτρο δείχνει να έδωσε πόντους στην κυβέρνηση, καθώς, σύμφωνα με δημοσκόπηση του περιοδικού Der Spiegel, το 55% των Γερμανών τάσσεται υπέρ της επέκτασης της επιδότησης και το 34% κατά.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια η κατάσταση των γερμανικών σιδηροδρόμων βαίνει από το κακό στο χειρότερο, με λιγότερο από το 65% των δρομολογίων να φθάνει στους σταθμούς στην ώρα του, ενώ αύξηση παρουσιάζουν και οι ματαιώσεις δρομολογίων. Η ευθύνη για την κατάσταση επιρρίπτεται στις παλαιές υποδομές, αλλά και στη σημαντική αύξηση της ζήτησης.
Το επιδοτούμενο εισιτήριο των εννέα ευρώ αποτέλεσε ένα μέτρο αντιμετώπισης της αύξησης του κόστους ενέργειας που προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Παρά την προσωρινή του φύση, όμως, έγινε αμέσως μέρος του δημοσίου διαλόγου για τη δημιουργία μιας περισσότερο βιώσιμης γερμανικής κοινωνίας, που δεν θα εξαρτάται ολοκληρωτικά από τα ρωσικά πετρέλαια. Οπως επισημαίνει η κλιματική ακτιβίστρια Λίζα Νιουμπάουερ, «το επιδοτούμενο εισιτήριο είναι το πρώτο και πιθανώς το μόνο μέτρο κατά της ενεργειακής κρίσης που έγινε άμεσα καθολικά αποδεκτό, κυρίως επειδή βοηθάει άτομα από διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά περιβάλλοντα με δικαιότερο τρόπο από ό,τι τα επιδόματα θέρμανσης και καυσίμων».
Αλλά και οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους αποδέχθηκαν το μέτρο με ικανοποίηση, αφού, όπως υποστηρίζουν, τους απελευθέρωσε από την ανάγκη ελέγχου εισιτηρίων. «Ολοι έχουν εννέα ευρώ και μπορούν να ταξιδέψουν όσο και όπου θέλουν», τονίζουν. Δεν υπάρχει, πλέον, λόγος ελέγχου εισιτηρίων.
kathimerini.gr
